"Tek yol budur deriz; bilmez miyiz ki bir noktadan geçebilen doğrular kadar yol vardır."

(Thoreau)




Perşembe, Ocak 14, 2010

Sincabin zen kitabi

Gecen yilin son günlerinden birinde sincaba kitap almaya gittim. Kitaplarin daha cok resimlerine bakip üzerinde konusmamizi seviyor simdilik. Hikayeyi ona okumamdan pek hoslanmiyor. Fazlasiyla hareketli bir cocuk oldugundan, kitapcida ortaligi birbirine katmadan önce en fazla 5-10 dakikam oldugunu biliyordum. Bu yüzden sadece resimlerine bakip, konuyu cikarmaya calisarak sectim kitaplari. Iclerinden bir tanesi bir panda, üc cocuk, agaclar, ay gibi seyler üzerine resimler iceren hos bir kitapti. Adi Ein Pandabär Im Garten (Bahcedeki Panda). Eve gelince her zaman yaptigim gibi, kitaplari ogluma okumadan önce hizla gözden gecirmeye basladim. Bahcedeki Panda'nin alt basliginin Üc Bilgelik Öyküsü oldugunu da o zaman farkettim. Bilgelik Öyküsü mü? Cocuk kitabinda mi? Himm...

Bahcedeki Panda, bir gün bahcelerinde elinde semsiyesiyle dev bir panda bulan üc kardesin öyküsü. Devam eden günlerde her bir cocuk pandayi ( ki adi Durgun Su) ziyarete gidiyor ve panda her birine durumlarina uyan harika birer kücük öykü anlatiyor. Öykülerden ikisi bilinen Zen hikayeleri, ücüncü ise kaynagini Taoizm'den aliyormus. Bütün hikayenin ele alinisindaki sadelige, duruluga bayildim. Örnegin aklimizin bir kenarina takilsa bile özünde cok önemli olmayan detaylara girilmiyor hic. ( Üc kardesin anne babasi nerede? Pandanin ne isi var orada? Öteden beri mi komsulari, yoksa yeni mi tasinmis? Edda'nin yaptigi pasta nefis görünüyor, icinde ne var acaba?, vb...) Bu da hikayeyi sanki havada asili duruyormus gibi büyülü bir hale sokuyor.

Ama sadece hikayenin kendisi degil, suluboya resimler de bir harika. Öylesine duru, öylesine genislik ve ferahlik hissi veren resimler ki... Kendi iclerinde hayat dolular ayrica. En kücük kardesin ayaklari üzerinde yükselmis camdan disari bakarken, ellerini de iki yana actigi resme bayiliyorum mesela. Ortanca kardesle pandanin birlikte agaca ciktiklari resimde ise insan hafif bir rüzgari yüzünde hissediyor.

Simdilik resimlerine bakip konusuyoruz sincapla. O hikayeleri anlamaya baslayana dek, sincabin zen kitabi benim de zen kitabim :) Kendim icin arasam (ki ariyordum da), bundan daha iyisini bulamazdim, eminim.

Kitapla ilgili internette bulduklarim: Ingilizce orjinalinin adi Zen Shorts. Yazari (ve cizeri) Jon J. Muth. Kitabin Ingilizcesinde cocuklarin adi Karl, Michael ve Addy iken; Almancasinda Karl, Max ve Edda oluyor. Bunu verdigi rahatlikla ben de degistirdim adlarini. Sincabin az görüsebildigi , yasca kendisinden büyük kuzenlerinin adlariyla bahsediyorum onlardan ;)

Surada da New York Times'dan bir yazi var kitap hakkinda...

6 yorum:

  1. Ilk bakista Totoro zannettim, Miyasaki'nin en iyi filmi bana gore, bakacagim fransizcasi var mi diye:)

    YanıtlaSil
  2. evet fransizcasi var ama 8 yas ustu cocuklara oneriliyor, en iyisi guzelim resimlere bakip hikayeler uydurmak:)

    YanıtlaSil
  3. çocuk kitapları okuyabildiğin için hâlâ, çok şanslısın. ne kadar güzeldir onlar, insanları hayallere sürükler, önünde hiç gidilmemiş bir dünya, daha yaşanmayı bekleyen bir hayat olduğunuu hissettirir sana. Hayatın başındasındır ve her şey gerçek olabilir.

    YanıtlaSil
  4. Bence sen sincaptan daha cok sevmise benziyorsun :)

    YanıtlaSil
  5. Beste,
    8 yas uyuyor, evet, benim izlenimim de öyle. Simdilik biz de resimleri üzerinden konusuyoruz.Sincap seviyor.

    Baris,
    Ben onun kitaplarini okuyorum, onun legolariyla kuleler kuruyorum. Onun derdi ise biz ne yapiyorsak onu yapmak. Ne celiski, degil mi?

    Dilek,
    Onun her yeni oyuncak veya kitaba alisma dönemi var. Simdilerde daha cok seviyor zen kitabini ilk günlere göre. Ama ben de bayiliyorum tabii :)

    YanıtlaSil
  6. Hemen cocuklu arkadaslara onereyim. Senin icin asil keyif, kucuk sincabinla bu hikayeleri konusabildigin zaman olacak!:)

    YanıtlaSil