Kendi diktigin agacin altinda yürümek

Bazen uzun bir yazi okurken tek bir cümle birden parlar. Kisadir, basittir, üc bes sözcüktür, iddiasizdir. Yazinin degil ana fikri, yan fikri bile degildir bazen. Arada söylenmistir. Yine de bir odacigi aydinlatir beyinde, "evet, zaten biliyordum, sözcüklere dökememistim sadece" dedirtir, ya da "ah, ben neden düsünemedim bunu daha önce..."

Öyle bir cümle:
There is nothing like walking under a tree that you have planted

Bazen yasamlarimizda bir eksiklik hisseder ve ne oldugunu cikaramayiz ya, iste onlardan biri bu. Kendi diktigimiz bir agacin altinda hic yürümedik biz.