Bu biraz kişisel...
Yazdıklarımdan bir şey anlamazsan çok da dert etme değerli okuyucu.
Ama anlarsan; benzer şeyleri kendinde hissediyor veya çevrende gözlüyorsan, o zaman bilmekten mutlu olurum.
Dün bir konuşmaya şahit oldum. Gece de bir kitap okudum. Farkettim ki tüketim kasırgasının ve çılgın koşuşturmanın dışında bir yerlerde, sade ama içsel olarak zengin bir yaşam sürmek herkesi heyecanlandırıyor ilk duyuşta; cazip geliyor. "Evet, benim de istediğim bu, özlediğim bu" dedirtiyor. "Evet, hep düşündüğüm buydu, bana doğru gelen de bu" dedirtiyor. Ama kendini o kasırganın dışına atmak zor geliyor. Hatta "tüm bunların dışına atmalıyım kendimi bir şekilde, bana doğru gelen o düşünceleri somutlaştırmalıyım yaşamımda" fikri nadiren oluşuyor sanırım.
Dedim ya, bir konuşmaya şahit oldum, bir de kitap okudum ardarda. Bende bir tür uyku halini çağrıştırdı bu. Ne çok insan uyanmalı, ah ne çok! Hatta ben bile hala biraz uykuluyum desem yalan olmaz.
Asıl kötüsü, sade yaşamanın "trendy" olması, üzerinde çok düşünmeden çok konuşulan her şeyde olduğu gibi içinin boşalıvermesi, parlak (parlatılmış) bir kabuktan ibaret kalması. Gazetelerin Cumartesi - Pazar eklerinde sayfa dolduran türden bir şey hani. Olur mu acaba bir gün?
China syndrome?
9 saat önce
tüketim çılgınlığı sade yaşamın bile suyunu çıkarmakta. bu sade yaşam işinden de voliyi vurur muyuz derdinde:(
YanıtlaSilbenzer şeyleri düşünüyordum Evren; bırakalım başkalarını kendimiz ne kadar samimiyiz? Ben hala neler yapmam gerektiğini ve yapamadığımı görüyorum.
YanıtlaSilTam içimden geçenleri dile getirmişsin. Dün bir haftasonu ekinde yerleştiği köy evini ve doğal yaşamı ballandıra ballandıra anlatıp havuzlu çiftlik evinde pozler verenleri düşününce tamam dedim yakındır bu sade, yalın hayatın da suyunun çıkarılması.
YanıtlaSilNalan,
YanıtlaSilTuhaf çelişki, değil mi?
Başak,
Yapmam gerekip yapamadıklarım dışında geri adım attıklarım var, bir de taviz verdiklerim. Yine de ümitsiz değilim.
Güneşligünler,
O yazıyı görmedim ama işte tam da onun gibi bir şeyi kastediyordum.