Ah Van!
Kahvalti salonlarin da cöktü mü?
Daha sabah serinliginde bugulanmis camlarindan iceri bakacaktik.
Bir bardak cay esliginde otlu peynir yiyecektik.
Kalede etrafini saran
ve yarim yamalak bildikleriyle rehberlik etmek isteyen cocuklardan ne haber?
Enkaz altindalar deme bana.
Enkaz altinda olan bendim.
Gelip kurtaranlarim oldu.
Iclerinde "Ganbatte"diye seslenen 5 yasinda cocuklar,
büyükelciligin caddeye bakan posta kutusuna gizlice yardim zarflari atanlar vardi.
Tam o zamandi galiba,
bir delik acildi üzerime
iceri günes isigi doldu.
The Joy of Taking Care of My Life
1 gün önce
... (sadece bu)
YanıtlaSilayni isik bizim buralarda da vardi. iyi ki...
YanıtlaSilBunca hengamede benim aklıma bile gelmedi bu kahvaltıcılar meselesi.
YanıtlaSilBravo, blog unun adıda zaten '' basitçe bir yaşam'' tabiki sen hatırlayacaksın bu detayı.
Ellerine sağlık.
takdir eden anne Çiğdem