Bir naylon poşeti tekrar kullanmakla dünyayı kurtarabilir miyim?
Arkasını not almak için kullandığım bir alışveriş fişi Amazonları kurtarır mı?
Ben 10 derece daha düşük ısıda yıkasam çamaşırlarımı, bir de yıkamadan önce bir kez daha giysem, enerji krizi çözülür mü?
Ben binmesem de gideceğini bilsem bile, şehir merkezine gitmek için otobüs yerine yürümeyi tercih etsem, karbon salınımını azaltmakta bir faydam olur mu?
Suşi yemesem mesela balık katliamı son bulur, soya yemesem GDO lobisi zarar görür mü?
İçimdeki ses "Evet!" diyor. Çünkü benim gibi bir sürü insanın daha benzer soruları kendine sorduğuna ve samimiyetle "Evet" diye yanıtladığına inanıyorum.
Dünyayı bu hale getiren -her ne kadar aksine inanmayı tercih etsek de- benim, senin ve onun küçük, bireysel eylemleri değil mi? Atmosfere günde bilmem kaç bin ton zararlı gaz ve zehir salan ve bu yüzden sorunun birincil veya tek kaynağı olması gereken bacalardan, zehrini nehirlere pompalayan fabrikalardan, Amazon'dan günde bilmem kaç futbol sahası çalan güçlü ve kötü adamlardan bahsetmeyin bana; onları besleyen de market rafları arasında, mutfakta, ofiste, sokakta her gün aldığımız küçük kararlarla biziz.
Tersi neden mümkün olmasın?
Geçenlerde rastgeldim. Duane Elgin demiş ki "Bütün bir toplumun karakteri milyonlarca insanın gün be gün yaptığı sayısız küçük şeyin toplam sonucudur."
Hem böyle olmasa ne farkederdi ki? "Tek başına olmak, sürüden ayrı düşmek, güzel ve doğru olmak adına elinden ne geliyorsa onu yapmaya engel mi olmalı?" diye soruyor Lantana.
China syndrome?
8 saat önce
Tek ve bütün olan doğanın parçalarıyız biz.Bir ağaç gibi, bir kuş gibi yer ve gök arasında yaşıyoruz aslında.. Hepimizin beraber yaşadığını hatırlayıp, herşeyin biz insanlığa hizmet etmek için var olduğu düşüncemizi bitirdiğimizde doğru hareket edip, bir olabileceğiz..
YanıtlaSilBir olmak için, parçalardan toplanabiliriz. Sonuç olarak sayısız küçük şeyin toplamı, sadece birdir. O biri oluşturan her parçaya eşittir. Ve çok önemlidir.
Bugün Sevgili Kara Kalem'in yazısında, onun kızı ile birlikte her yılbaşı gidip çam fidesi aldığını, ama bunu süslemek için yapmadığını, onları korunun boş taraflarına diktiğini okudum ve bu fikre, bu duruşa bayıldım.
YanıtlaSilSöylediklerine kelimesi kelimesine katılıyorum. Tüm bu olup biten bireysel davranışların toplamı. Bir gün insanlar bu bilince erdiklerinde (ki dilerim öyle olur) o zaman yine bu bireysel kurtarma çabaları etkili olacak dünyanın daha güzel bir yer olmasında. Mesela bu blog, bu da çok önemli bir çaba. Yazan için, okuyan için, üzerinde düşünen ve bunları hayata geçiren için...Teşekkürler...
Bazen yürüyüş yaparken önümde uzanan yola bakıp, "küçük küçük adımlarla nasıl biter ki bu yol dediğim zamanlar oluyor." Sonra bir bakıyorum uzak yakın olmuş. O yüzden bazen önümde imkansız görünen bir iş olsa bile, aklıma her şeyin küçük bir adımla başladığı geliyor, umutlanıyorum, gayretleniyorum ve kolları sıvıyorum.
YanıtlaSilDamlaya damlaya göl olabiliyorsa, neden okyanus olmasın.
Sen Cambridge'e gel Evren :) Bisikletle alisverise gider ya da yururuz...
YanıtlaSilBu konuda Ingilizler gercekten cok hassas. Ornegin Cambridge'deki Microsoft'un genel mudurunun bile ise bisikletle gelip gittigini biliyorum. Boyle atilmis pek cok minik ama onemli adim var. Yalniz bunlarda da asiriya kacmamak gerekli. Hayatlarini bu yonde degistirmek isteyen insanlarin imkanlari dahilinde ellerinden geleni yaparken kendilerinden asiri derecede ozveride bulunduklarini ve bir sure sonra vazgectiklerini de gordum. Otobuse binmek ornegin. Bir ev hanimi otobus yerine yurume secenegini kullanabilir ama ise gidip gelen bir anne icin otobusu kullanmamak cok buyuk bir ozveri! Yapilabileceklerin listesini cikartip, once tartismaya sonra da uygulamaya acabiliriz...
Soyledigin herseye katiliyorum.. Suyu gereksiz yere akitmamak, papiksleri tuvalete atmamak, kagitlari cevirerek iki yuzuyle birlikte hatta recycle olanlarini kullanmak ve daha yuzlerce sey var dogayi biraz olsun koruyabilmek adina.. ustelik his de zor seyler degiller..
YanıtlaSilEvren çok güzel özetlemişsin. Bireysel düşünceler ve adımlar sürekli tekrarlanıp belli bir doygunluğa geldiklerinde kollektif bilinci ve toplumu etkiler.
YanıtlaSilBunları hemen hergün ben de kendime soruyorum..Ufak da olsa kendimce doğaya daha az zarar vermek için çaba harcıyorum. Bu sadece basit bir kendini avutma değil. Sorumluluğumuz olan bir konuda hiçbirşey yapmadan vurdumduymaz bir şekilde yaşamaktansa gücümüz yettiğince çabalamak yeğdir
YanıtlaSilsen üzerine düşenden fazlasını ypıyosun evrencim. bize de nerde olduğumuzu hatırlatarak. küçük şeylerin toplam sonucu olmaya adayım ve oğlumun da aday olmasını istiyorum. varım yani..
YanıtlaSilHangi bakış açısı çıkış noktası olursa olsun yollar ve sonuçlar aynı yerde kesişecekler. İş ki bu düşüncelerden en az biri kişiyi motive etsin.
YanıtlaSilBu sefer tek tek ve uzunca yanıtlayamıyorum, kusura bakmayın. Yorumlarınız, görüşleriniz, örnekleriniz ve iltifatlarınız için teşekkürler! :)
YanıtlaSil