Bu kozalakla papatyayi dün aksam yemeginden sonra babasiyla ciktigi gezintiden getirdi. Her seferinde "anne, ben geldim!" diye haber verir kapidan iceri girerken. Sanki görmemisim gibi, sanki ondan baskasi gelebilirmis gibi. Bu kez ek olarak "bak, ne getirdim" diyerek uzatti ellerini. Bir elinde kozalak, digerinde papatya. "Oooo, sen de bir sehir toplayicisi olmak yolunda ilerliyorsun emin adimlarla" dedim. O anlamadi ama ben coook mutlu oldum. Eger fotograftaki kitabi bitirip burada biraz anlatma olanagim olursa, daha da iyi anlayabilirsin neden bu kadar mutlu oldugumu degerli okuyucu.
The Joy of Taking Care of My Life
18 saat önce
bu kitapla ilgili bir seyler okudum ben de bir iki ay once ama nerdeydi hatirlayamiyorum simdi.Nature Deficit Disorder tanimlamasi ilginc gelmisti bana ve ben ozellikle burda yasamaya basladigimizdan beri farkettim bunun ne kadar onemli oldugunu.Defne yarim gun anaokuluna gidiyor,cok guzel bir bahcesi var gittigi yerin ve bunun en az 2 saatini bahcede oynayarak geciriyorlar,ona ragmen Ingiltere'deki parklari,ormani ne kadar ozledigini soyleyip duruyor.Hic bilmezdim 3 yasinda bir cocugun ulke degistirmekten bu kadar etkilenecegini.Tabii Istanbul'da o kadar buyuk parklar yok,olsa da kolay ulasilabilir degil.Sitenin bahcesinde dolasiyoruz,oynuyoruz ogleden sonralari genelde,yaprak ve cicek toplamayi gecti,eve toprak getiriyor bazi gunler,bulabilirse tabii.Bir avuc toprak :)
YanıtlaSilKitabı merak ettim, senin izlenimlerini de..
YanıtlaSilKitabin adi, yazari? Merak ettim simdi... ;)
YanıtlaSilIsil,
YanıtlaSilO kismi okudum; yazar nature deficit disorder tanimlamasi elbette tibbi literatürde yok diyor, ama girmemesi icin bir sebep yok bence. Özellikle yabanil doganin cocuklar üzerindeki olumlu ve sagaltici etkisinden bahsediyor ve onu sehirlerimizin yapay dogasindan ayiriyor. Defne'nin de o yasta aradaki farki hissedebilmesi ne ilginc, degil mi? Sizin kücük toplayicinin yanaklarindan öp bizim icin :) Biz de cok sarsilmistik ülke degistirdigimizde. Ama en kisa zamanda atlatacagina inaniyorum.
Funda,
Simdi okuyorum, bitirince gecikmeden yazacagim.
Fethiye,
Kitap Richard Louv'un. Tübitak "Dogadaki Son Cocuk" adiyla yayinladi. Ingilizcesi "Last Child in the Woods"
Isil gel Defne ile birgun bizim buralara, gidelim ormana :) Bizimki de gordugu her cicegi kokluyor, arabanin altinda kedi gordu bir defasinda, simdi her gordugu arabanin altinda kedi var mi ceee yapacak mi diye bakiyor :) Alem oluyor bu cocuk milleti.
YanıtlaSilEvren, yerim o minik toplayicinin ellerini ben!
Dilek,
YanıtlaSilminik hanim bir gecelik gelini bile taniyan bir doga bilimcisi artik :)