Sokaklarin kimsesiz dallari ve bahcesiz sehir bahcivanligi üzerine...

Bir kez kuru agac dallarinda sakli mucizeyi ögrendik ya, durmadan sokaklardan agac dali toplar olduk. Hani sokakta buldugu kimsesiz kedi-köpekleri toplayip eve getiren insanlar vardir ya; kendimi öyle hissediyorum son zamanlarda. Bu aralar bütün bahcelerde bir hazirlik, bir budamadir gidiyor. Kaldırımlarda sık sık düzgün kesilmis agac dallarina rastliyorum o yüzden. Toplayip geliyorum eve. Sincap bile alisti; "anne bunu eve götürelim, suya koyalim" diye elime tutusturuyor.

Gecen gün ciddi bir görüsmeye giderken yolda karsima budamadan kalma oldugu belli, gayet düzgün ve saglikli bir altin cani (Forsythia) dali cikti. Mutlaka eve götürecegim ama cantama sigmayacak, cantadan sarkinca gittigim yerlerde tuhaf duracak, ne yapsam bilemedim. Sonra hatirladim ki ben sehir bahcivaniyim, sehrin bütün agaclari ve bütün kuytu köseleri benim :) Hemen kaldirim kenarinda fazla dikkat cekmeyen, zarar da görmeyecegi bir köseye sakladim onu. Görüsme cikisinda sakladigim yerden alip getirdim eve. Bir kac gün önce onlar da actilar. Buyrunuz, bizim evde toplanmis kimsesiz dallarin bir toplu gösterimine davet ediyorum sizi:

Kozalak gibi olanlar kizilagac meyveleri,
asagidaki fotografta yesillenmis olan dal bu fotografta solda düz ve kizilimsi olan,
altin cani ise bu fotografta yok henüz...

Yapraklanan ama türünü tahmin edemedigim bir tür...

Iste cicek acan altin cani dali...

Ikisi birlikte...

Bu da yine bir budama sonrasi bizim evin yolunu bulmus bir orman sarmasigi (Hedera helix) dali. O evde yesillenmedi. Zaten herdem yesil :) Meyvesiyle, parlak yapraklariyla ne de güzel. Bu dal kimbilir belki köklenir de umuduyla suya daldirildi. Ayni umutla saksilarin birinde topraga daldirilmis bir de kardesi var. Bir daha sehri avucuna alan budama krizinden sikayet  edersem, bu yaziyi hatirlatin bana :)