güneş sevmez menekşe

Bir süredir evi sonbaharda da canlandıracak şöyle görünüşü canlı, mümkünse çiçek açan, soğuyan havayla ve az güneşle arası hoş bir bitki arıyordum. E, biraz zor sipariş tabii... Fakat kim demiş sonbaharın renkleri ölü ve sıkıcıdır diye!

Biraz araştırma beni Cyclamen türlerine ulaştırdı. Wikipedia'ya bakılırsa 20'ye yakın alt türü olan kocaman bir aile bu. Bu çiçeğe Türkçe'de verilen ad (domuzyavşanı, domuzturbu) büyük haksızlık! Alp menekşesi benim sevdiğim adı. Kalp şeklinde, üzeri beyaz desenli, koyu yeşil renkli yaprakları var. Beyazdan koyu mor ve canlı bir kırmızıya kadar yelpazelenen değişik tonlarda olağanüstü güzellikte çiçekler açıyor. Hem de ne zaman? Sonbaharda! Soğuğa, eksi derecelere toleransı yüksek. Ormanlık alanlarda, ağaç gölgelerinde yetişmesi fazla güneş ışığı aramadığının göstergesi. Uzun lafın kısası alp menekşesi tüm sonbahar dileklerimin canlı bir karşılığı...

Şu anda bu sonbahar sever ailenin koyu mor çiçekli bir üyesi çalışma masamın üzerinde duruyor. İlk aldığımda pencere kenarına yerleştirmiştim. Ertesi gün öğleye doğru tüm çiçekleri boyunlarını büktüler. Ne olduğunu çözemeden yani öğleden sonra (yani güneş gittiğinde) biraz toparlanır gibi oldular. Akşama hiç bir şey olmamış gibi dimdik ve neşeliydiler. Ertesi sabah aynı hikaye... Anlaşıldı ki güneşi aramamak ne kelime, direk güneş ışığından hiç mi hiç hazzetmiyor. Şimdi nispeten az güneş alan çalışma masasının üzerinde çok daha mutlu ve keyifli görünüyor. Sürekli gözümün önünde olduğu için ben de öyle :-))

Bu yazıda faydalanılan kaynaklar:
- Wikipedia


Fotoğraf: Wikipedia Commons