"Tek yol budur deriz; bilmez miyiz ki bir noktadan geçebilen doğrular kadar yol vardır."

(Thoreau)




Cuma, Temmuz 16, 2010

Bugün başlayalım mı?

Düşündüm de, aslında ben bunu daha önce yaptım. Herşeyi elimin tersiyle şööööyle bir kenara itip, sıfırdan SADECE İHTİYAÇ DUYDUKLARIM ile başlamayı denedim. Hiç de fena olmuyor, insana aslında ne az  şeye ihtiyaç duyduğunu ve ne çok şeyin gereksiz olduğunu farkettiriyor.

Malta'ya ilk gidişimiz taşınmadan cok, seyahate çıkar gibiydi. Şartlar öyleydi, öyle gerekti. Bir bavula 4,5 aylik sincapla benim bütün ihtiyaçlarımın sığması demekti ve 4,5 aylik bir bebek eşya olarak kendi ağırlığının kat kat fazlasına ihtiyaç duyuyor, inanın bana! Dolayısıyla bavulda bana kalan bir küçük köşecikti. Dedik ki "dağ başına gitmiyoruz, en acil ihtiyaclarımızı yanımıza alalım, daha sonra bir şey gerekirse oradan temin ederiz."

Böylece oturup gayet radikal bir secim yaptım. Evde, dışarıda ve özel durumlarda giymek üzere, mümkün olduğunca fonksiyonel ve rahat olmasına dikkat ederek, çok az giyeceği götürmek üzere ayırdım.  Eskiden bu kadar eşya ile 15 günlük tatile çıkarken bile huzursuz olurdum ben. Epey gelişme var.

Malta'dan bir şey temin etmek gerekmedi. Dört ay sonra küçük bir tatil icin Malta'dan evimize döndüğümüzde başka neleri götürebilirim diye düşündüm. Gelen mevsim için seçtigim üç beş parça giysi dışında bir şeye gerek duymadım.

Malta'da ev düzenini kurmak ve korumak da kolaydı. Çünkü sadece giyecek değil, her konuda en çok ihtiyaç duyduklarımızı götürmüstük. Azla yetindiğimiz gibi bir hisse hemen hiç kapılmadık.  Azla yaşamanın hafifliğini sık sık hissettik.

İşte bu yüzden, bütün bu kaosu yaratan şeylerden daha azıyla yaşayabileceğimi biliyorum ben. Tek yapmam gereken şu yapışkan bağımlılık duygusundan kurtulabilmek. Bir de başlamadan önce kafamda iyi bir ön hazırlık yapmak. Yapabilirim! Sen de yapabilirsin değerli okuyucu!

Bugün başlayalım mı?
Posta kutumla başlıyorum ben, ya sen?

***

Ayni gün, daha sonra:
 Posta kutumdaki herseyi "Eylülde gel" adinda bir klasöre attim. Kendileriyle en erken Eylül'de görüsecegiz. Belki de bir daha hic görüsmeyiz. Gelen kutusunun bu halini cok sevdim :)


11 yorum:

  1. Ben çoktan başlamıştım ancak sonu gelmiyor:) Her mevsim geçisinde yeniden eliyorum. Yeniden ve yeniden... Hayret ediyorum, bu kadar tasviyeye, dağıtmaya, atmaya rağmen nasıl birikiyorlar... Bu konuya da biraz odaklanmak iyi olacak... Bu ara odağım ise posta kutusuna benzer: kağıt ıvır zıvırı. evde en çabuk ve sinsice biriken bunlar. Bir de yıllardır kıyamadığım kitaplarımı elden geçirme niyetim var. Kitap benim için çok kıymetli ama kütüphanemize her baktığımda bir daha asla kapağını kaldırmayacağımı bildiğim bir mikatr kitap görüp "acaba hala orada olmamlılar mı?" diye düşünüyorum:)

    YanıtlaSil
  2. Dergiler de zamanla çok fena birikiyor. Üstelik dekorasyon, tasarım vb. dergilerini hiç atamıyor insan ama yıllar geçtikçe dergi dağı büyüyor. Belki şu olabilir: insan en beğendiklerini kesip bir başka yerde arşivleyebilir, böylece ciddi bir ayıklama olabilir.
    Giysileri de evet her sene yazlık kışlık ayırırken ayıklıyorum. Ama örneğin temmuzun ortasındayız dolapta hala elimi atmadığım giysiler var. Demek ki fazla onlar. yokluklarını hissetmiyorum ki öylece duruyorlar. Hatırlıyorum da ben çocukken 5 çekmeceli bir şifonyerin çekmecelerini 2şer olarak kardeşimle paylaşıyorduk ve 5. çekmecede de yatak çarşafları ve yastık kılıfları duruyordu. Şimdi benim kızım koca bir dolaba ve 5 çekmeceli şifonyerin tamamına dağılmış durumda. Bir yerde bir yanlışlık var. Bu bitmeyen çamaşır, bitmeyen ütü ve bitmeyen yerleştirme demek.

    YanıtlaSil
  3. annem geldi, artik zamanim var daha dogrusu zamansizlik bahanem yok, bende bugun basliyorum, leonardo'nun odasindan ve oyuncaklarindan, kitaplarindan verilecekler, satilacaklar vsvs hadi hayirlisi

    YanıtlaSil
  4. Ben de sandim hepsini sildin, nasil yani dedim :) Ama ayri yerde duruyorlarsa yedeklenmislerse sorun yok :P

    YanıtlaSil
  5. hahaa :) ben bu yazı dizisini cok sevdim....Cunku tam tasinma evresindeyim, tasidiklarimdan daha fazla atiyorum....

    Devam et bunlari yazmaya Evren..Tanrinin isareti gibi okuyorum :)

    YanıtlaSil
  6. Basak,
    Süreklilik önemli. Kagit bizim evde de cok birikenlerden. "Ya lazim olursa?" duygusunu en cok onlarda yasiyorum cünkü. Kitaplardan vazgecmekte ben de güclük cekiyorum. Careyi az satin alip, daha cok kütüphaneden ödünc almakta buldum.

    Kirmizi Sapka,
    Dergiler benim icin de büyük problemdi bir ara. Simdi aldigim bazi dergileri dedigin gibi arsivliyorum. Önemli bulduklarimi kesip bir klasörde toplayarak. Ama her dergide, örnegin Atlas dergisinde, yapmazdim, yapamadim bunu.
    "Mevsim ortasinda el atilmamis giysiler"i ben de yasiyorum. Malta'da bu olmuyordu iste. Ne varsa hepsi mutlaka kullaniliyordu ve cok iyi bir duyguydu bu. Yeniden yakalamaya calisiyorum. Giysilerde böyle bir sorun yasamam gecmiste cok "impulse buying" yapmis olmamdan. Neyi neyle birlikte giyerim, neyi hangi ortamda rahat giyerim pek düsünmemeden almisim. 8-9 yil öncesinden bahsediyorum. Hala o dönemin izleri var gardrobumda :)

    Beste,
    Hadi biraz itekleyelim, biraz motive edelim birbirimizi :) Ama bütün bunlar bir yana, gözün aydin! Anne gibisi var mi?

    Dilek,
    Silsem de büyük kayip olmayacakti, inan. Cesitli üyeliklerim yüzünden gelen e-postalar. Zamaninda okunmadiklari icin bazilari güncelligini bile yitirdi aslinda.

    Burcu,
    Tasinmak safra atmaktir :) Niyetim devam etmek. Cünkü baktim ki buraya yazdikca ben de motive oluyorum. Aklimda mutfak dolaplarina clean-slate uygulamak var simdi :)

    YanıtlaSil
  7. bir eylulde gel dosyasida ben yaptim oh be bombos tertemiz bir inbox!

    YanıtlaSil
  8. Bende de tam tersi, herseyi atma, geri donusum merkezine goturme ve silme huyu var. Bu yuzden arada onemli seyler de kayniyor. Dosyalar neyse yeniden yazarim ederim de giden fotograflarin ardindan uzuluyorum bazen. Tiyatro egitimi alip ani yeniden canlandirasim geliyor ;)

    Bu oneri cok iyi oldu gerci, sagolasin! Ben de tamamen silmek, atmak yerine, bir sureligine rafa, arsive kaldirmaliyim artik.

    YanıtlaSil
  9. ben de bugun basladim,havanin yagmurlu olmasini firsat bilip evi elden geciriyorum! Bu kararimin buyuk payi senin, son yazilarin beni itelemese daha baslayacagim yoktu, coook tesekkurler;-)

    YanıtlaSil
  10. Beste,
    yol aliyoruz, degil mi? ne güzel!

    Evren, adasim,
    Derdin benimkinin tam ziddi iken yine de yardimci olabilmek ne hos :)

    Lapis lazuli,
    Sevindim! Ilk yazim biraz umutsuzdu ama birden yazdiklarinizla ben de kendimi motive ediverdim :)

    YanıtlaSil
  11. Neden daha önce yapmamışım neden düşünememişim ben bunu.
    Oh ferahladım..
    Saol varol..

    Gülin

    YanıtlaSil